Met Marco had ik afgesproken dat voordat ik zou vertrekken naar Woerden, ik bij hem een proeverij zou organiseren voor hem, zijn vrouw en wat (whisky)vrienden. Dus precies in mijn laatste weekend kon ik langskomen om de proeverij te geven. Thema soortgelijk als mijn laatste bij vrijgezel Marcel, omdat je bij een battle zelfs de meest ervaren kenners op het verkeerde been kan zetten.
Toen mocht ik weer opdraven bij een oude bekende: Vrijgezel Brian die inmiddels natuurlijk geen vrijgezel meer was. Hij had het zo leuk gevonden dat hij me nu zelf uitnodigde om een proeverij te regelen. De groep was deze keer wel een stuk kleiner en er waren alleen echte liefhebbers. Bij het uitzoeken van de whisky’s wel opletten of ik niet met één kwam aanzetten die ze vorig jaar al geproefd hadden.
Mijn collega Ingrid zou wel voor wat mensen kunnen zorgen die ook wel geïnteresseerd waren in mooie whisky’s. En dat klopte: maar liefst 8 man/vrouw had zij opgetrommeld voor een proeverij. Ervaren mensen die al veel wisten en al veel geproefd hadden in hun leven. Tientallen jaren ervaring zat daar aan de salontafel. Best spannend, want normaal gesproken ben ik haar leidinggevende en nu mocht ik wat komen vertellen over whisky in haar huis.
Een proeverij voor een oud-collega en een paar van zijn vrienden. Een paar ook echt, want de proevers waren met twee man en één vrouw sterk. Oorspronkelijk zouden er meer zijn, maar twee afzeggingen maakte het clubje erg klein. Maar wel fijn. Het voordeel is dat het makkelijk communiceren is en dat de aandacht snel getrokken is.
Dat bleek een flinke voorbereiding: 18 man, waarvan 8 gevorderde whiskyliefhebbers, 6 beginners en 4 niet-whisky drinkers. Dat waren dus drie proeverijen in één, want die niet-whiskyliefhebbers wilde ik toch wat voorschotelen.