Afgelopen vrijdag mijn tweede proeverij gehad. Daarvoor was ik ingehuurd door een oude bekende: Maurice. Ik ken hem nog van Het Kasteel en Lowlands hebben we ook eens met elkaar doorgebracht. Daarna nog wel met hem mee naar Ajax. Altijd gezellig, altijd prima. Zo ook afgelopen vrijdag. Hij wilde zijn verjaardag eens op een andere manier vieren dan met worst en kaas. Er waren nog wat mensen die ik van vroeger bleek te kennen, zo kom je nog eens voor aangename verrassingen te staan.

De proeverij liep gesmeerd. Op één dingetje na was de voorbereiding oké en de whisky’s stonden in de juiste volgorde (altijd spannend!). Twee mannen vonden het maar niets, het was gewoon niet voor hun weggelegd. Jammer, maar kan gebeuren natuurlijk. De overige mannen hadden het prima naar hun zin, dat was duidelijk te zien. En er was er zelfs één bij die naarmate de avond vorderde het steeds leuker begon te vinden en de meest uitgesproken whisky het best kon waarderen.

Ik begon met een Speyside whisky die unaniem tot rommel werd getypeerd. Te scherp, te vlak, geen afdronk. Zelfs met een drupje water werd het niets. Gelukkig werd het gaandeweg beter. Ik denk dat de whisky waar de mannen het meest blij van werden de GlenDronach 2003 Virgin Oak was. Deze fles is speciaal voor Gall & Gall gebotteld en is inderdaad erg lekker, cask strenght waardoor hij lekker binnen komt. Helaas voor de heren lastig te krijgen, aangezien Gall & Gall maar één vat had gereserveerd, waar nog maar 262 flessen in bleken te zitten.

Uiteindelijk zijn alle smaken wel voorbij gekomen deze proeverij, van zacht naar scherp, van sherry-tonen naar peaty. Alle heerlijks wat Schotland te bieden heeft.

Hieronder wat sfeerimpressies.